Since the second semester has just begun, One Valenzuela believes that it is also the perfect time to share a story about a student whom other students may get their inspiration from. In this post, One Valenzuela is featuring Kent Ganayo, a 5th honor student and Student of the Year awardee during high school. Now, he is currently a third-year Electrical Engineering student at the Pamantasan ng Lungsod ng Valenzuela (PLV). One Valenzuela first got acquainted with Kent in the PLV Library where he, together with his Engineering student friends, volunteered. After a while, she eventually saw him again serving customers and taking orders at the priority lane counter of McDonald's - South Supermarket Valenzuela branch. There, a brief kumustahan transpired.
In a separate interview, One Valenzuela learned that he sends a portion of his wage from being a working student to his family in the province while the rest goes to his studies. One should understand that his present situation also brings about various challenges. Let us hear more about Kent:
Bakit mo naisipang maging working student?
Kasi nung first year po ako sa PLV, huminto po ako ng second sem dahil sa financial problem. Tapos umuwi po ako ng probinsya. Nag-TESDA po ako para macontinue po yung pag-aaral ko. Naka-dalawang TESDA po ako. Electronics po at Electrical Wiring. [May NC II na po ako.]
 |
| One Valenzuela saw Kent taking orders at the counter [snapshot]. |
Ibig sabihin, noong first year ka, first semester, okay ka pa. Nung second semester, umuwi ka ng probinsya. Mga almost one year? Tapos nag-apply ka sa McDonald's pagbalik mo?
Opo. Nag-apply po ako sa McDonald's noong bakasyon po. Nung enrolled na po ako, tsaka ako tinawagan. Dire-diretso na po siya.
Ano yung isa sa mga unang ginawa mo sa McDonald's noon?
Una po, sa lobby lang po ako. Nagseserve. Sumunod po sa kitchen. Nagbe-bread ng chicken. Mga ganun po. Ngayon po, nagca-counter.
Kumusta ang experience sa McDonald's?
Mahirap din po pag sabay-sabay ang schedule as a working student...Maganda po ang experience. Yung mga crew po, mababait po sila. Handa po silang magturo talaga.
Kung mayroon kang maia-advise sa mga working students na gaya mo, ano yung maishe-share mo sa kanila?
Kailangan po ayusin ang pag-aaral. Tapos sa schedule po, alamin po yung balanse. Time management po talaga. Kasi minsan, wala na rin pong pahinga. Mahirap pong mag-time management. Dapat po talaga ginagamit mo yung oras sa mga importanteng bagay. Dati po kasi, di ba, may panahon pa mag-gaming. Ngayon po, hindi ko na nagagawa. Pasok po sa school, review, tapos trabaho. Tapos pahinga po talaga. Mas naging focus po sa aral at trabaho. Tsaka po sa family.
Paano nakatulong ang iyong pagtatrabaho sa pagiging estudyante?
Malaking tulong po. Lima po kaming magkakapatid. Ang may trabaho po yung panganay kong kapatid at ako po. Pangatlo po ako. Yung pangalawa po, nag-aaral po ng Civil Engineering. Tinutulungan po kami ng kamag-anakan naming makatapos. Syempre, nakakahiya din po. Kaya nag-apply din po ako [ng trabaho]...Nakatulong po yung McDonald's sa akin kasi napapadalhan ko pa po sina Papa. Naba-budget ko po yung pera. Hindi na po ako nanghihingi ng pambaon. Tulungan po kami ng panganay namin... Dito rin po siya sa PLV graduate.
Nakakaraos din po. Minsan po, malaki din yung nabibigay ko sa pamilya ko.
Palagay mo, ano yung dapat na katangian ng isang working student para ma-survive niya ang isang semester? Kumbaga, survival pack.
Kailangan matiyaga at mapagpasensya po. Sa pagtityaga po, kasi nakakapagod po talaga ung pagtatrabaho. Halimbawa po galing sa school, tapos punta sa trabaho. Hanggang madaling-araw na po yun. Pasensya dahil po minsan mainit po ang ulo ng customer [kasi po gutom na]. Kailangan po, nakangiti palagi. Kailangan madali ka pong kausap.
Natutunan ko din pong maging matatag tsaka maging totoong tao. Matatag sa problema tsaka sa pagod po.
 |
| Kent Ganayo: a third-year Engineering student at PLV and a McDonald's crew. |
Ano yung pinaka-memorable na naaalala mo sa McDonald's?
Nung pinuri po ako nung head po. Sa chicken po, nung nagbebread po ako. Ano raw po, yung chicken kasi daw po, maganda [ang pagkakagawa]. Tapos yung trainor ko po sa chicken, pinuri din po niya ako. Ayun po, yung compliment.
Libre na ang tuition sa school. Ano ang masasabi mo dito?
Malaking tulong po siya. Kasi hindi ko na po poproblemahin ung tuition. Dati po, umuutang pa po ako para sa pang-tuition. Si Kuya po, nagbabayad [paunti-unti]. Maliit lang din po kasi ang sahod ni Kuya eh...
Bilang estudyante naman, ano yung ginagawa mo para maka-cope up ka sa klase?
Natutulog po muna ako pagkatapos, gigising. Kahit mga 5 hours na tulog po, okay lang. Tapos, magbabasa po saglit at sasabak sa school. Pagkatapos po sa school, may trabaho po. Ngayon po may pasok ako mamayang hapon hanggang hatinggabi. Minsan, 2:00am na din po. Closing.
China-chat po ako ng mga classmates ko kapag mayroong kailangang gawin. Malaki po ang suporta [na binibigay ng mga kaibigan/kaklase ko]. Minsan nagpapaturo po ako kapag hindi ko naiintindihan. Kahit hindi ko po sila kaklase sa ibang subjects.
Ano yung pangarap mo para sa pamilya mo? Kapag natapos mo yung pag-aaral mo?
Pangarap ko po, kumpleto po kami sa iisang bahay. Kasi, magkakahiwalay po kami talaga ngayon. Simple lang, pero masaya. Yun lang po yung pangarap ko. Simple lang talaga. Sama-sama po kami...
Last po. Five years from now, karaniwang tanong. Saan mo nakikita ang sarili mo?
Nakikita ko po yung sarili ko sa isang field na may nakatayong building. Tapos may hawak po akong plano, yung electrical. Ganun po. Pangarap ko po talaga yung maging engineer... Nakakaiyak po...
The conversation ended in tears.
Warmest thanks to Kent for sharing his story. Salamat po and stay strong.
To Kent and to all the working students of Valenzuela City, One Valenzuela believes in you and your strength to surpass the struggles. Here's the needed pat on the back. Never lose the dream and make the challenges your catapult to success.
